«Τέσσερα άτομα βγαίνουν από τη μηχανή του χρόνου…»

Με επιτυχία και μεγάλη προσέλευση κόσμου πραγματοποιήθηκε, τη Δευτέρα 22 Ιανουαρίου, η παρουσίαση του βιβλίου «Ο τροχός του χρόνου» της εικαστικού κας Ειρήνης Γκόγκουα στον Ιανό.

Η κα Γκόγκουα, μετά την πρώτη παρουσίαση του θεατρικού δοκιμίου στον τόπο κατοικίας της το Ναύπλιο το περασμένο καλοκαίρι, αποφάσισε να μοιραστεί το μυστικό του «Τροχού του Χρόνου» με το αναγνωστικό κοινό της πρωτεύουσας και να αλληλεπιδράσει μαζί του.

Οι καταξιωμένοι ομιλητές της παρουσίασης του «Τροχού του Χρόνου» ήταν (σύμφωνα με τη σειρά που τους δόθηκε ο λόγος) η κα Πέννυ Κροντηρά δημοσιογράφος και πολιτικός επιστήμονας που είχε και το συντονισμό της παρουσίασης, η ηθοποιός και σκηνοθέτις κα Ταμίλλα Κουλίεβα, η σκηνοθέτις και θεατρολόγος, Δρ Αισθητικής Φιλοσοφίας κα Τζένη Αρσένη και η καθηγήτρια Ψυχιατρικής του ΕΚΠΑ κα Μένη Μαλλιώρη. Αποσπάσματα του βιβλίου ανέγνωσαν οι αγαπημένοι ηθοποιοί κα Ιωάννα Παππά και κ. Παναγιώτης Μπουγιούρης και η Αγγελική – Σοφία Ξυλινά, κόρη της συγγραφέως.

Πιο αναλυτικά, η κα Κροντηρά είπε για το βιβλίο «Η γρήγορη ροή του, η εναλλαγή των χαρακτήρων, ο χρωματισμός της ψυχοσύνθεσής τους, η σκηνική τους περιγραφή και η διακριτική καθοδήγηση προς το τέλος αποτελεί τροφή για σκέψη, ένα απότομο ας μου επιτραπεί ο όρος ταρακούνημα από τη συνήθεια της ρουτίνας και των ρυθμών της καθημερινότητας που μας περιβάλλουν και μας διαβρώνουν. Δεν είναι ένα χάδι στο συναίσθημα αλλά ένας καλοδεχούμενος προβληματισμός. Οι χαρακτήρες αυτοί είμαστε όλοι… Όσο πιο πολύ το κατανοείς, σε αφουγκράζεσαι, μαθαίνεις το μάθημα, στεναχωριέσαι, προβληματίζεσαι, θυμώνεις… […..] Η Ειρήνη δεν χρωματίζει τα πάντα ροζ αλλά μας καθοδηγεί στο να μην παρασυρόμαστε από τα πρέπει, να μην είμαστε έρμαια βιοπορισμού, να χαιρόμαστε τα απλά… Να μην ξεχνάμε να νιώθουμε, να χαμογελάμε, να αγαπάμε όπως τα παιδιά! Να απολαμβάνουμε όσα γεμίζουν την ψυχή…».

Η κα Κουλίεβα ανέλυσε το θεατρικό δοκίμιο με παραδείγματα από τη διεθνή θεατρική βιβλιογραφία «Η δική μου συνδυαστική σκέψη οδήγησε στην ποιητική του Τσέχωφ. Όπου το μοτίβο του χρόνου έχει πολύ ξεχωριστή σχέση με τους ήρωες πχ με τον χρόνο που έχουν ζήσει μετράνε τη ζωή τους, μιλάνε συνεχώς για την ηλικία τους, ουσιαστικά σαν να μιλάνε για τον χρόνο που τους έχει ορίσει η μοίρα. Έργα αναφοράς στον χρόνο είναι «Οι τρεις αδερφές» και «ο θείος Βάνιας». […] Το θέατρο είναι η μοναδική τέχνη που υπάρχει στον χώρο και τον χρόνο και εδώ συμβαίνει κάτι πολύ ενδιαφέρον… αν αυτό το θεατρικό δοκίμιο το δούμε στη σκηνή και το εύχομαι, θα υπάρχει στον χώρο και στον χρόνο και θα μιλάει για τον χρόνο! Πιστεύω πως σε αυτό το βιβλίο μπορεί να βρει ο καθένας τις δικές του αναφορές και προβληματισμούς και να ακουμπήσει τις δικές του σκέψεις σε αυτά που θα διαβάσει.».

Η κα Αρσένη τόνισε «Παλεύουμε για το μετά που ονειρευόμαστε και χάνουμε το τώρα. Αν το σκεφτεί κανείς, όλη μας τη ζωή. Από μικρά, μας ρωτάνε τι θέλουμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε, μετά στο σχολείο διαβάζουμε για το Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο μελετάμε για να βρούμε δουλειά. Ζούμε τον έρωτα της ζωής μας αλλά δεν προχωράμε μαζί του την ώρα που το νιώθουμε γιατί περιμένουμε να έχουμε σταθερότητα. Δεν κάνουμε παιδί, ακόμα περισσότερο, για τον ίδιο λόγο, και όλα αυτά που θέλουμε βαθειά εκείνη τη στιγμή, όχι ευκαιριακά μα συνειδητά, τα μεταφέρουμε για μετά, λες κι είμαστε σίγουροι πως αυτό το μετά θα έρθει με βεβαιότητα στη ζωή μας ή πως θα είμαστε εμείς στη ζωή. […] Διαβάστε το βιβλίο, είμαι βέβαιη πως ο καθένας σας θα βρει τον δικό του καθρέφτη και ίσως κάνετε την κίνηση – κάνουμε την κίνηση – και γυρίσετε, εάν το θέλετε βαθειά, τον τροχό της ζωής.».

Η κα Μαλλιώρη με την ψυχιατρική ματιά της εξηγεί για τον χρόνο ως θεματικό άξονα του βιβλίου «ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος υπενθύμιζε στον εαυτό του το εφήμερο της ζωής λέγοντας, «Είμαστε όλοι πλάσματα μιας μέρας». Όταν ο πολυγραφότατος καθηγητής της Ψυχιατρικής, Ίρβιν Γιάλομ, ήταν 84 ετών διάλεξε αυτόν ακριβώς τον τίτλο για το βιβλίο του «Πλάσματα μιας μέρας». Καθώς κλείνει ο κύκλος της ζωής του, αλλάζει μεταξύ άλλων και η σχέση του με τον χρόνο. Υποστηρίζει ότι ζούμε ή καλύτερα χάνουμε την απόλαυση και την ευχαρίστηση της καθημερινότητας γιατί αυτή καθορίζεται, συχνά με αποκλειστικό τρόπο, από το τι, αρνητικό συνήθως, έχει προηγηθεί στο παρελθόν ή από την αγωνία για το τι επιφυλάσσει το μέλλον. Αυτή η ασυνείδητη στάση ζωής που στις μέρες μας γίνεται ακόμα ποιο έντονη, περιορίζει ουσιαστικά την ευζωία, καθοριστικό παράγοντα της ψυχικής υγείας, μας κάνει να ξεχνάμε την αξία της κάθε στιγμής, την απόλαυση και την ουσία του σήμερα.».

Όταν η συγγραφέας κα Γκόγκουα κλήθηκε να μιλήσει για το βιβλίο της μοιράστηκε «οι χαρακτήρες, οι ρόλοι στο βιβλίο δεν έχουν χρόνο για ανάπτυξη γιατί αν είχαν χρόνο να σκεφτούν, να κατανοήσουν, να αισθανθούν ότι χάνουν την ίδια τη ζωή με την ταχύτητα που έχουν… ίσως να το είχαν αλλάξει. Αν αυτό είχε γίνει δεν θα υπήρχε το θεατρικό. Αν αλλάζαμε εμείς αυτούς τους ρυθμούς, αν και εμείς κατανοούσαμε, αισθανόμασταν, δίναμε χρόνο στις σχέσεις με εμάς, με τους αγαπημένους μας ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά στην ίδια την κοινωνία.». Κλείνοντας η κα Γκόγκουα τόνισε «Αυτό που θα ήθελα να ευχηθώ είναι ο ήχος του ρολογιού να μην αντικαταστήσει τον ήχο της καρδιάς μας.». Επίσης η εικαστικός και συγγραφέας ευχαρίστησε ιδιαίτερα τους συνομιλητές της, τις εκδόσεις Παπαζήση και τη διευθύντρια του οίκου κα Κατερίνα Μάρκου για το ενδιαφέρον και την εξαιρετική συνεργασία καθώς και τον κόσμο που την τίμησε με την παρουσία του.

 

Αυτή τη φορά το επόμενο ραντεβού με τον «Τροχό του Χρόνου» ευχήθηκαν όλοι οι καλεσμένοι του πάνελ να είναι από θεατρικής σκηνής.

Ηλεκτρονικός σύνδεσμος συνέντευξης: https://www.star.gr/lifestyle/exodos/647115/o-troxos-toy-xronoy-to-biblio-ths-eirhnhs-gkogkoya?fbclid=IwAR10q4IAfQyod7LfRE99qVpE5znuKVlcD-jzmejOcXe9r5gKKR5HFVCsQN8